Τα παιδιά σχολικής και προσχολικής ηλικίας γίνονται πολλές φορές το όργανο μέσα από το οποίο εκφράζονται δυσλειτουργικές σχέσεις εντός της οικογένειας ή του σχολείου. Το παιδί αυτής της ηλικίας ανακαλύπτει σταδιακά κομμάτια του εαυτού του και προσπαθεί να τα διαχειριστεί σχετικά αυτόνομα. Ως αποτέλεσμα, βιώνει καθημερινά διάφορα συναισθήματα, θετικά και αρνητικά. Ο δικός του τρόπος αντίληψης των πραγμάτων υπό την σκοπιά της διερεύνησης των πραγμάτων βρίσκεται σε διαρκή ανάπτυξη.

Ζητήματα με τα οποία μπορούν να έρθουν αντιμέτωπα τα παιδιά και να ανταπεξέλθουν στο πλαίσιο της γνωσιακής συμπεριφοριστικής θεραπείας είναι οι φοβίες, οι κρίσεις πανικού, οι συμπεριφορές προσκόλλησης, ο σχολικός εκφοβισμός, η επιθετική συμπεριφορά, η άρνηση, οι ψυχαναγκασμοί και οι ιδεοληψίες.